یادداشت های خانم انار

از ذهن های کثیف آدمیان؛ می گریزم

از حرف های صد من یه غازشان

از لبخندها و سوال های کج و کوله ی پر طعنه شان

می گریزم و پناه می برم به خودم؛ به این زنی که درونم نشسته و منتظر تلنگر من است تا زندگی کند.

پ.ن: زنده ام

عکس: و  پناه می برم به چشمانم